Synod – w Kościele katolickim zebranie przedstawicieli duchowieństwa:
diecezji – synod diecezjalny „Synod diecezjalny jest zebraniem wybranych kapłanów oraz innych wiernych Kościoła partykularnego, którzy dla dobra swej wspólnoty diecezjalnej świadczą pomoc biskupowi diecezjalnemu” (Kodeks Prawa Kanonicznego, kanon 460). Zgodnie z hierarchiczną strukturą Kościoła „jedynym ustawodawcą na synodzie diecezjalnym jest biskup diecezjalny, a inni członkowie synodu posiadają tylko głos doradczy” (kan. 466). Pomagają oni biskupowi rozpoznać wszechstronnie problemy diecezji i proponują możliwie najlepsze rozwiązania tych problemów.
metropolii – synod prowincjonalny,
całego kraju – synod plenarny.
Synodem Biskupów nazywane jest ciało doradcze papieża.
Kościół stacyjny:
Tradycja kościołów stacyjnych narodziła się w Rzymie, gdzie w poszczególne dni Wielkiego Postu wierni spotykali się, i spotykają nadal, każdego dnia w innym kościele na liturgii.
Wyznaczony na dany dzień wielkopostny kościół stacyjny będzie otwarty przez cały dzień. Będzie w nim można uczestniczyć w Eucharystii, wyspowiadać się, znaleźć czas na adorację i przygotowanie do obchodów tej największej tajemnicy chrześcijaństwa, jaką jest misterium męki śmierci i zmartwychwstania Pańskiego.
Rekolekcje parafialne
Typowe rekolekcje parafialne w Kościele katolickim odbywają się zazwyczaj w adwencie i wielkim poście i trwają zwykle cztery dni, wliczając niedzielę. Rozpoczynają się niedzielną mszą ze specjalnym rekolekcyjnym kazaniem odprawianym przez przyjezdnego księdza. Pod koniec rekolekcji zazwyczaj jest okazja do spowiedzi.